کد مطلب:94643 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130
[صفحه 561] اینك ای رسول خدا، كه تن عزیزت را غسل میدهم و جامه سپیدت میپوشانم ای رسول خدا، جان عزیزانم- یعنی پدر و مادرم- فدای تو باد. براستی رشته نبوت و احكام الهی و اخبار آسمانی- كه با مرگ رسولان دیگر بریده نگردید- با رفتن تو گسسته شد و سلسله اش از جهانیان جدا گردید. تو یگانه عزیزی هستی كه اندوه از دست رفتنت چنان بزرگ است كه سوگواری تو، بر مصیبتهای دیگر تسلیت میدهد. تو آنچنانی كه جملگی مردم در ماتم تو غمین و سیه جامه اند. اگر بخاطر آن نبود كه تو ما را امر به شكیبائی، و نهی از ناله و زاری میفرمودی، بی هیچ تردید، در رثای تو چنان می گریستیم كه چشمه اشگهایمان، بخشكی نشیند و غم و اندوهمان همیشگی شود با این احوال، خشكی جاودان اشگ، و اندوه همیشگی، در مقابل از دست دادن تو، چیزهای اندكی هستند. مرگ هم حقیقتی است اجتناب ناپذیر و پرهیز از آن امری است غیر ممكن. باز هم جان عزیزانم- یعنی پدر و مادرم- فدای تو باد ای رسول خدا. ما را نزد پروردگارت بیاد آور و در خاطر خویش نگاهدار
صفحه 561.